Waarschijnlijk de meest omstreden feestdag. Want je hebt de haters – haters only hate – en de lovers. Ik ben – waarschijnlijk zitten mijn cherubijnachtige dijen hier voor iets tussen – een lover.
En geef toe. Wat extra TLC kan deze wereld best wel aan.
Dus zet ik de mensen die ik graag zie in de bloemetjes. Niet letterlijk, want manlief en zoonlief zijn mannen. Mannen die het nut niet zien van bloemen. In een vaas. In huis.
Dus ga ik naast een Valentijnsontbijtje – liefde van de man gaat door …. juist ja – ook voor een klein cadeautje dat ze wel leuk vinden.
Maaaaaaaar, omdat ik een vrouw ben en graag knutsel, krijgen ze naast wat food and gifts ook iets persoonlijks. Iets dat ik voor hen alleen maak. Iets om te koesteren. Iets dat hun testosterongehalte even doet dalen en hun stoere bolster een nanoseconde doet barsten.
En zelfs al bekijken ze dit elk jaar met een blik van WAAAAAAAAAAT?, toch zie ik dat ze dit stiekem geweldig vinden. Dat merk ik dan vooral op aan de teleurstelling op hun gezicht als ik dit eens niet doe.
En daar doe je het voor, nietwaar?
Geen inspiratie om je te metamorfoseren in een volbloed Cupido? Ik help je even op weg.
Het q-time coupon boekje
Maak in Word enkele coupons van dezelfde grootte en schrijf op elke coupon iets op wat je partner leuk vindt en waar jij tijd vrij voor wilt maken. Dat mag zeker ook iets naughty zijn, maar zorg er dan wel voor dat dit niet aan tafel wordt voorgelezen. Of het woord coupon zal nooit meer hetzelfde zijn.
Knip de coupons uit, leg alles op elkaar, maak in het stapeltje coupons twee gaatjes, zet alles met twee splitpennen vast en pak het boekje mooi in.
Is het q-time momentje voorbij? Dan geeft je partner de couponbon af.
Het q-time chipszakje
Omdat het mooiste dat je aan een kind kan schenken je eigen tijd is, wou ik ook aan zoonlief wat q-time schenken.
Maar omdat hij nog maar acht is, moest dit iets uitnodigender zijn dan onder de vorm van een schools boekje. Dus ging ik voor een chipszakje met chipskes.
En zo maakte ik in Word de voor- en achterkant van een chipszakje waar ik de woorden ‘q-time momentjes’ op schreef. Daarna drukte ik beide kanten af, knipte alles uit en plakte alles met de rand aan elkaar vast.
Verder knipte ik uit geel kartonpapier ovalen aka de chipskes uit. Deze voorzag ik met balpen van allerlei q-time momentjes. Op het einde bracht ik ook – om het geheel echter te doen lijken – ribbels aan en stak ik de chipskes in het chipszakje.
Wilt zoonlief een q- time momentje? Dan levert hij een chipje in.
De happy memory grabber
Geïnspireerd door de film ‘Inside out’ – waar blije gedachten geel zijn en herinneringen worden opgeslagen in een archief waar ze aan de hand van een buis opnieuw kunnen worden opgerakeld – ging ik voor de happy memory grabber.
Ik kocht daarom een candy grabber, at gigantisch veel verrassingseieren – je moet er iets voor overhebben – en schreef op afzonderlijke papiertjes herinneringen onder de vorm van: ‘Herinner jij je toen …?’.
Hierna stopte ik in elke gele capsule één gelukkige herinnering en stak ik alle gevulde capsules in het reservoir van de candy grabber.
En hierna was het aan zoon- en manlief om hun gelukkige herinneringen terug boven te halen.
Een originele manier om even terug te denken aan belangrijke momenten.
NEED TO KNOW
- Laat de opening van het chipszakje in het midden groot genoeg. Er moet immers een kinderhand in passen.
- Geen zin om een chipszakje te maken? Gebruik dan een echt chipszakje waar je een sticker q-time momentjes op plakt.
- Wil je het helemaal feestelijk maken? Pak dan het chipszakje samen met enkele echte chipszakjes in. Dan is de teleurstelling niet te groot als je mini-versie ziet dat het geen echte chips zijn.
- In de happy memory grabber stak ik herinneringen voor man- en zoonlief. Voor manlief gebruikte ik de donkergele eitjes, voor zoonlief de lichtgele eitjes.
- De candy grabber kocht ik in Dreamland.
